się potem przekonamy czynić tego nie można)
dlatego
przy tłumaczeniu zachodzących procesów i zjawisk w
organizmie, postępując
zgodnie z naukowymi zasadami poszukiwania przyczyn i skutków
tych procesów,
możemy na razie wyjść tylko z dwóch członów
bioemanacyjnego sprzężenia
zwrotnego, które dla nas są bezsporne: wejścia i wyjścia.
Do
pierwszego członu zaliczyć należy przyczynę wejściową (początkową),
którą są
bez wątpienia ręce trzymane na puszce mózgowej w określonych
pozycjach,
uwarunkowanych budową anatomiczną mózgowia,
głównie kory mózgowej, ponieważ
tylko wówczas osiągać możemy optymalne skutki lecznicze
opisywane w tej pracy.
Tym
członem bioemanacyjnego sprzężenia zwrotnego — wejściem,
zajmuję się w drugiej
części pracy, w której opiszę sposoby znajdywania na głowie
określonych pozycji
w celu wywołania określonych skutków leczniczych.
Do
drugiego członu bioemanacyjnego sprzężenia zwrotnego —
wyjścia, zaliczyć należy
osiągane rezultaty lecznicze, jako następstwo trzymania rąk (ciała) na
głowie w
danej pozycji.
Jeśli
chodzi o procesy powodujące cały łańcuch przyczynowo-skutkowy, do
których
należy zaliczyć wszystkie procesy biologiczne w organizmie człowieka i
zwierzęcia,
które wywołują określone rezultaty lecznicze, w wyniku
działania bioemanacyjnego
sprzężenia zwrotnego na wejściu i w organizmie, omówiłem je
ogólnie, w oparciu
o aktualny stan wiedzy, w części pierwszej pracy, usiłując tam
rozjaśnić,
mówiąc językiem cybernetyków, „czarną
skrzynkę". Czerń ta, dzięki zdobyczom
współczesnej nauki, jest już na tyle rozjaśniona, aby
osiąganym rezultatom nie
przypisywać mocy „czarów" lub ingerencji
„sił nadprzyrodzonych", tak
jak to już czyniono w historii, co zarysowałem w rozdziale pierwszym
pt. „Rys
historyczny".
W
części drugiej przystąpię więc do opisu sposobów znajdowania
na powierzchni
głowy poszczególnych pozycji w określonych sferach głowy, a
następnie omówię zasady
stosowania zabiegów, obserwowanych objawów
reakcji organizmu, w trakcie i po
zabiegach oraz do opisu uzyskiwanych rezultatów leczniczych
dzięki zabiegom
B.S.M.
4.1.
Strefy i pozycje trzymania rąk na puszce
mózgowej oraz sposoby ich ustalania.
Działając
zgodnie z zasadami określonymi w definicji metody B.S.M., podanej na
stronie
tytułowej i omówionej w części pierwszej tej pracy, w celu
osiągnięcia rezultatów
leczniczych musimy najpierw ustalić na głowie określoną pozycję
ułożenia ręki
na po-
str.72 Eugeniusz Uchnast - Samoleczenie Bioemanacyjnym Sprzężeniem z Mózgiem - BSM