Część
pierwsza.
PODSTAWOWE
ZASADY DZIAŁANIA B.S.M.
1.
RYS HISTORYCZNY
Możliwość przypadkowego odkrycia bioemanacyjnego
sprzężenia zwrotnego, zachodzącego pomiędzy przyłożoną ręką lub inną
częścią
ciała na puszce mózgowej czy też w innym miejscu, w
którym odczuwano ból, jest
nieograniczona w czasie wśród istot żywych, gdyż odkrycie
takie może obejść
się bez jakichkolwiek prostych czy złożonych narzędzi lub
instrumentów
pomocniczych. Uwarunkowane jest to naturalnym zjawiskiem przyrodniczym
- biologicznej
właściwości każdego żywego organizmu do emanacji na zewnątrz ciała
promieni
niewidzialnych, pozazmysłowych a wchodzących w reakcję w organizmie, w
określonych warunkach sumy zdarzeń, wywołujących już zmysłowe, uchwytne
reakcje
organizmów żywych.
Z powyższych właśnie
względów, wiadomo dziś już jest,
iż w Starożytnym Egipcie, podobnie jak wśród Indian Ameryki
Południowej okresu
przedkolumbijskiego, wiedziano o istnieniu w organizmach żywych zjawisk
pozazmysłowych, uwarunkowanych emanacją na zewnątrz ciała każdego
organizmu
niewidzialnych promieni. Oczywiście kapłani - naukowcy
ówczesnych epok,
odkrycia te ukrywając w tajemnicy, wykorzystywali je do zdobycia władzy
nad
niewtajemniczonymi, czyniąc dzięki tym tajemnicom różnego
rodzaju
„cudowne" zdarzenia, także w zakresie leczenia. W oparciu o
te „cuda"
tworzyli różne wierzenia religijne i dogmaty dla siebie
korzystne, stanowiąc
warstwy rządzące duchowne i polityczne w danym społeczeństwie. W tych
sytuacjach właściwości występowania bioemanacji przypisywano tylko
bogom i świętym,
rysując wokół ich głów na obrazach i sarkofagach
okrągłą lub półokrągłą aureolę,
który to symbol przetrwał do dnia dzisiejszego w prawie
niezmienionej postaci,
począwszy od starożytnych bożków i bogów, we
wszystkich religiach świata,
głównie chrześcijańskiej, co możemy sprawdzić w każdym
kościele i na prawie
każdym świętym obrazie.
str.14 Eugeniusz Uchnast - Samoleczenie Bioemanacyjnym Sprzężeniem z Mózgiem - BSM