częścią organizmu, oznaczając w tej części procesy lecznicze. Znakiem 3b określam dalsze takie wybiórcze oddziaływania sprzężenia zwrotnego bioemanacji na określone ośrodki w mózgowiu, a poprzez nie — na określone układy wewnętrzne homeostazy włącznie z obwodowym układem nerwowym wraz z jego połączeniami z receptorami czucia wewnętrznego i zewnętrznego (bólu, temperatury, dotyku, baroreceptorów, chemoreceptorów itp.), oraz receptorów ruchu, szczególnie mięśni gładkich i organów wewnętrznych połączonych nerwowym układem wegetatywnym. W sprzężeniu tym biorą udział nie tylko ośrodki kory mózgowej, lecz  również ośrodki podkorowe i rozmieszczone w pniu mózgu, gdzie właśnie głównie znajdują się połączenia nerwowego układu wegetatywnego. Ośrodki te uruchamiają wszystkie mechanizmy samoobronne kompleksowo. Być może sprzężenie bioemanacyjne oddziaływuje także bezpośrednio na pozostałe komórki i płyny mózgowia, takie jak: komórki glejowe, płyny rdzeniowo-mózgowe, a przede wszystkim krew przepływającą w naczyniach krwionośnych w mózgu, która w bogato rozwiniętej sieci zasila mózg w tlen. Mózg otrzymuje 20% tlenu pobieranego przez organizm, chociaż jego masa stanowi zaledwie 2% wagi całego ciała.

Znakiem nr 5 oznaczyłem przebieg ogólnych procesów leczniczych, działających kompleksowo na chorą lub uszkodzoną część organizmu, w wyniku ogólnego pobudzenia całego organizmu do samoobrony, w celu przywrócenia mu pełnej równowagi wewnętrznej i osiągnięcia w ten sposób pełni zdrowia. Na tej drodze wzmocniony organizm sam zwalcza najpierw dolegliwości i objawy chorobowe, a następnie przyczyny. Szybkość i skuteczność tych reakcji zależna jest od charakteru choroby, stanu jej zaawansowania i zadawnienia lub stopnia uszkodzenia naruszonego strukturalnie i mechanicznie obszaru ciała. Procesy te oznakowałem liniami nr 6a i 6b.

Cały proces leczniczy, pobudzony bioemanacyjnym sprężeniem zwrotnym pomiędzy ciałem ułożonym na głowie a mózgiem, odbywa się wewnątrz organizmu. Ponieważ ten rodzaj samoleczenia i leczenia nie był dotychczas opisany, a moje badania i doświadczenia prowadzone nad tymi zagadnieniami od chwili odkrycia metody B.S.M., tj. przeszło siedem lat, nie są w stanie rozwiązać wszystkich problemów odbywających się procesów leczniczych, na poziomie falowo-polowej postaci materii (na ten temat fizycy snują tylko rozważania natury teoretycznej), dlatego zagadnienia te muszę z konieczności potraktować z punktu widzenia cybernetycznego, jako czarną skrzynkę do rozjaśnienia przez całą naukę, chociaż zdołałem ją nieco rozjaśnić od strony empirycznej w stosunku do uprzedniego opisu tych zagadnień w moim Komunikacie Nr 2. Braki te nie mogą jednak w żadnym przypadku stano-

następna strona

spis treści

str.45    Eugeniusz Uchnast - Samoleczenie Bioemanacyjnym Sprzężeniem z Mózgiem - BSM