wić jakiejkolwiek przeszkody w stosowaniu
praktycznym
metody B.S.M., co wykażę w dalszych częściach pracy.
3. ROLA
UKŁADU NERWOWEGO W LECZENIU METODĄ B.S.M.
Rola układu nerwowego w całym osiąganym procesie
leczniczym poprzez bioemanacyjne sprzężenie ciała z mózgiem
jest dominująca,
choć nie jedyna, tak jak to wykazałem w poprzednim rozdziale. Z tego
też
względu, a także dla wyjaśnienia zasadniczej roli przestrzegania
należytych
układów dłoni (ciała), w ściśle określonych miejscach na
powierzchni puszki
mózgowej chorego człowieka (w celu osiągania zamierzonych
rezultatów
leczniczych) zmuszony jestem, chociaż szkicowo, opisać budowę i
fizjologię
układu nerwowego.
W pierwszym rzędzie muszę zasygnalizować dwa
odmienne, zasadnicze zbiory zjawisk w organizmie człowieka, decydujące
o jego
życiu i zdrowiu: procesy wegetatywne i czynności animalne.
Procesy wegetatywne są bardziej podstawowe i
występują we wszystkich organizmach żywych (roślinnych i zwierzęcych).
Zostaną
one opisane w dalszej części tego rozdziału.
Czynności animalne są funkcjami dodatkowymi,
stanowiącymi strukturę wtórną, opartą na systemie
wegetatywnym. Czynności te z
różnymi formami zachowania się, którymi posługują
się zwierzęta, umożliwiają im
życie przez czynny kontakt wzajemny ze środowiskiem. Kontakt taki jest
niezbędny dla zwierząt, ponieważ nie mogą one wykorzystywać
bezpośrednio, jak
rośliny, substancji nieorganicznych, jako surowców oraz
źródła energii (jakim
jest światło słoneczne) przynajmniej w taki sposób jak
rośliny. Wynikająca z
tego konieczność bardziej aktywnego sposobu życia, stanowiącego
uzupełnienie
tego rodzaju upośledzenia organizmów zwierząt w stosunku do
roślin, musiała
spowodować uzupełnienie ich organizmu nowymi strukturami,
które przejęły
dodatkowe, wyższego rzędu, funkcje czynnego kontaktu wzajemnego ze
środowiskiem, w którym żyją. Struktury tych zdolności
animalnych są trojakiego
typu: receptory, mięśnie i nerwy.
W świetle powyższego
rozróżnienia organizmów żywych,
uwydatnia się wielka rola bioemanacyjnego sprzężenia ciała z
mózgiem dla
człowieka i zwierząt, w zakresie zwiększenia stopnia niezależności bytu
ich
organizmów od otaczającego środowiska przyrodniczego, w
wyniku dodatkowych
możliwości zasileń energetycznych bioemanacją ich procesów
wegetatywnych.
str.46 Eugeniusz Uchnast - Samoleczenie Bioemanacyjnym Sprzężeniem z Mózgiem - BSM