dodać, że w trakcie całego życia człowieka, ilość
czynnych synaps jest zmienna — część z nich zanika, a część
powstaje, tworząc
nowe połączenia, wynikające z doświadczeń i wiedzy osobniczej w ciągu
życia.
Do jednego neuronu mogą równocześnie
nadejść potencjały
czynnościowe z ponad 1000 innych neuronów. Będą to
potencjały, bądź
pobudzające, bądź hamujące, pojedyncze lub grupowane w salwy. Dopiero
na
synapsach następuje ich selekcja. A jeśli do tego dodamy jeszcze
różne
skupienia ilościowe neuronów w mózgowiu np, w
niektórych okolicach mózgu na 1
cm3 skupionych jest 6 milionów
komórek nerwowych, a każda z nich ma
połączenia z 80 000 innych neuronów. Połączenia te tworzą
złożone układy
regulacyjne, skomplikowane pętle, leje hierarchiczne od siebie zależne,
w
postaci różnych sprzężeń zwrotnych oraz połączeń lokalnych i
dalekich,
podlegające wzajemnym oddziaływaniom ze strony wielu jeszcze innych
rodzajów
sprzężeń spoza układu nerwowego. Dopiero teraz będziemy mieli zbliżony
obraz do
jakiego, wprost niewyobrażalnego stopnia całość samoregulacji
homeostazy organizmu
ludzkiego jest skomplikowana i praktycznie poza zasięgiem możliwości
laboratoryjnych
badań empirycznych, (p. 18, s. 15).
Dodając do wielkości cech charakterystycznych
budowy
i funkcjonowania mózgu jeszcze jedną, szczególną
cechę systemu nerwowego — dużą
nadmiarowość, (to znaczy: liczbę elementów i ich połączeń
zapewniających
określony zapas możliwości, który jest wykorzystywany w
szczególnych warunkach)
to przekonamy się, że struktury połączeń w urządzeniach elektronicznych
są
tylko prymitywnym naśladownictwem połączeń systemu nerwowego.
3.2.
Ośrodki w mózgu.
Do obecnego stanu wielkości i złożoności działania
mózgu człowieka, przyczyniła się nie tylko prosta ewolucja
biologiczna, lecz
także, jedyna wśród zwierząt, zdolność człowieka do
posługiwania się mową.
Już co najmniej od Platona
wiadomo było, że mózg jest
„narzędziem myślenia". Od tego czasu utworzono wiele teorii
na temat roli
i funkcji mózgu, często sprzecznych z sobą. Dopiero odkrycie
empiryczne przez
Galvaniego elektryczności w organizmie zwierzęcym i ludzkim rozpoczęło
w
świecie współczesnym dokładne badania naukowe
mózgu. Czyniono to zarówno przez
jego termo- i chemo- stymulację, jak i elektrostymulację, drażniąc
poszczególne
pola i rejony kory mózgowej, wywołując w ten
sposób określone reakcje ruchowe i
czuciowe organizmu. Dzięki tego rodzaju badaniom, trwającym, jak to już
poprzednio pisałem, od 1870 r., ustalono nie tylko ogólną
budowę anatomiczną
mózgowia,
str.53 Eugeniusz Uchnast - Samoleczenie Bioemanacyjnym Sprzężeniem z Mózgiem - BSM