dodać, że w trakcie całego życia człowieka, ilość czynnych synaps jest zmienna — część z nich zanika, a część powstaje, tworząc nowe połączenia, wynikające z doświadczeń i wiedzy osobniczej w ciągu życia.

Do jednego neuronu mogą równocześnie nadejść potencjały czynnościowe z ponad 1000 innych neuronów. Będą to potencjały, bądź pobudzające, bądź hamujące, pojedyncze lub grupowane w salwy. Dopiero na synapsach następuje ich selekcja. A jeśli do tego dodamy jeszcze różne skupienia ilościowe neuronów w mózgowiu np, w niektórych okolicach mózgu na 1 cm3 skupionych jest 6 milionów komórek nerwowych, a każda z nich ma połączenia z 80 000 innych neuronów. Połączenia te tworzą złożone układy regulacyjne, skomplikowane pętle, leje hierarchiczne od siebie zależne, w postaci różnych sprzężeń zwrotnych oraz połączeń lokalnych i dalekich, podlegające wzajemnym oddziaływaniom ze strony wielu jeszcze innych rodzajów sprzężeń spoza układu nerwowego. Dopiero teraz będziemy mieli zbliżony obraz do jakiego, wprost niewyobrażalnego stopnia całość samoregulacji homeostazy organizmu ludzkiego jest skomplikowana i praktycznie poza zasięgiem możliwości laboratoryjnych badań empirycznych, (p. 18, s. 15).

Dodając do wielkości cech charakterystycznych budowy i funkcjonowania mózgu jeszcze jedną, szczególną cechę systemu nerwowego — dużą nadmiarowość, (to znaczy: liczbę elementów i ich połączeń zapewniających określony zapas możliwości, który jest wykorzystywany w szczególnych warunkach) to przekonamy się, że struktury połączeń w urządzeniach elektronicznych są tylko prymitywnym naśladownictwem połączeń systemu nerwowego.

3.2. Ośrodki w mózgu.

Do obecnego stanu wielkości i złożoności działania mózgu człowieka, przyczyniła się nie tylko prosta ewolucja biologiczna, lecz także, jedyna wśród zwierząt, zdolność człowieka do posługiwania się mową.

Już co najmniej od Platona wiadomo było, że mózg jest „narzędziem myślenia". Od tego czasu utworzono wiele teorii na temat roli i funkcji mózgu, często sprzecznych z sobą. Dopiero odkrycie empiryczne przez Galvaniego elektryczności w organizmie zwierzęcym i ludzkim rozpoczęło w świecie współczesnym dokładne badania naukowe mózgu. Czyniono to zarówno przez jego termo- i chemo- stymulację, jak i elektrostymulację, drażniąc poszczególne pola i rejony kory mózgowej, wywołując w ten sposób określone reakcje ruchowe i czuciowe organizmu. Dzięki tego rodzaju badaniom, trwającym, jak to już poprzednio pisałem, od 1870 r., ustalono nie tylko ogólną budowę anatomiczną mózgowia,

następna strona

spis treści

str.53    Eugeniusz Uchnast - Samoleczenie Bioemanacyjnym Sprzężeniem z Mózgiem - BSM