lecz także lokalizację w nim różnych ośrodków powiązanych z określonymi zjawiskami fizycznymi, jak również różnych zachowań się zwierząt i ludzi.

W badaniach powyższych ukształtowały się dwie zasadnicze koncepcje:

Pierwsza z nich — wąskolokalizacyjna albo psychomorfologiczna — zakłada istnienie w mózgu ściśle wyodrębnionych ośrodków dla każdej funkcji fizycznej i psychicznej, nawet najbardziej złożonej; mózg zaś traktuje jako sumę, zespół współdziałających między sobą, tych właśnie ośrodków. Na przykład Brodman sporządził mapę kory mózgowej, na której wymienia 52 połą korowe o rozmaitej architektonice. Dalsze badania prowadzili CO. Vogta (1919 r.), Ekonom i Koskinas (1925 r.) (Patrz ryc. nr 12 i 13). Podobne badania innych naukowców doprowadziły do wyróżniania około 200 pól korowych w mózgu człowieka.

 Ryc. 12 Ilustracja graficzna — „Schemat bocznej powierzchni półkuli mózgu.
Pola korowe oznaczone w/g Brodmana i von Economa".
(Z p.20, s.14)

następna strona

spis treści

str.54    Eugeniusz Uchnast - Samoleczenie Bioemanacyjnym Sprzężeniem z Mózgiem - BSM