l

Druga koncepcja — antylokalizacyjna, zakłada, że mózg funkcjonuje jako całość, a funkcje psychiczne mogą być odnoszone do ściśle ograniczonych okolic.  

Ryc. 13 Ilustracja graficzna — „Schemat przyśrodkowej powierzchni półkuli mózgu.
Pola korowe oznaczone w/g Brodmana i von Econorna".
(Z p. 20, s. 14).

Obydwie koncepcje, w różnym czasie, nawet do obecnego okresu rywalizują ze sobą. Raz jedna, innym razem druga, były przedstawiane jako jedynie słuszne.

M. Maruszewski w swym opracowaniu zamieszczonym w książce pt. „Psychologia jako nauka o człowieku" uważa, że obydwie koncepcje były skrajne: „...obydwie mają racje częściowo i żadna z nich nie ma racji w całości. Każda z tych koncepcji miała częściowo racje i wniosła swój wkład w rozwój naukowych poglądów na zagadnienia związku psychiki z mózgiem".(p. 19, s. 41—42).

Pisząc dalej o roli koncepcji wąskiej lokalizacji ośrodków w mózgowiu w badaniach naukowych stwierdza, że zebrany przez

następna strona

spis treści

str.55    Eugeniusz Uchnast - Samoleczenie Bioemanacyjnym Sprzężeniem z Mózgiem - BSM